Σταφύλι - γλυκό του κουταλιού!

 Η ιστορία της σουλτανίνας μας, είναι απλή, όπως απλή είναι και η ίδια. Και όπως όλα τα απλά, έμψυχα και μη, έχει μεγάλη αξία και χρησιμότητα! Κατ' αρχήν, φύτρωσε μόνη της από ένα απλό κουκουτσάκι, που έφερε ένα απλό πουλάκι. Μεγάλωσε πάρα πολύ γρήγορα απλά με λίγο νεράκι το καλοκαίρι, προστάτεψε με τον ίσκιο της την νοτική βεράντα και απλώθηκε ανατολικά, ανέβηκε προς τα πάνω, έχοντας για προορισμό τα πιο ψηλά "πατώματα" Από αντίδραση στα συνεχόμενα ραντίσματα στις γειτονικές καλλιέργειες και γνωρίζοντας τις επιπτώσεις στην υγεία μας, αφήσαμε το κλίμα στην ησυχία του και αρκεστήκαμε στον πλούσιο ίσκιο που μας παρείχε. Αυτό όμως δεν αρκέστηκε σ' αυτό και άρχισε να γεννά τους χρυσαφένιους και μελένιους καρπούς του! Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας! Άνθρωποι εμείς χωρίς καμιά σχέση με καλλιέργειες, νοιώσαμε κατάπληκτοι και δύσπιστοι για το τελικό αποτέλεσμα. Δεν υποχωρήσαμε στις συμβουλές των "ειδικών" για κάποιο ράντισμα και σκεπτόμενοι τα παιδικά μας χρόνια, όπου τα πάντα ευδοκιμούσαν χωρίς τα καταραμένα δηλητήρια, περιμέναμε το αποτέλεσμα χωρίς άγχος. Οι παρακάτω φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους! Από αυτό το κλίμα λοιπόν, πήραμε τον ίσκιο του, τα φύλλα του για ντολμαδάκια, τις κλιματσίδες του για "μεζεδάκι" στις κατσικούλες του γείτονα και τα φρούτα του, από τα οποία έκανα το γλυκό που θα σας παρουσιάσω!

Ο κρεμαστός μου κήπος!

Ιούνιος μήνας και τα σταφύλια είναι ακόμη άγουρα

Τέλη Ιουλίου και το γλυκό είναι "προ των θυρών" !
 Σταφύλι - γλυκό του κουταλιού! 
Υλικά:
3 κιλά ρόγες από σουλτανίνα
1,5 - 1,7 του κιλού ζάχαρη (εξαρτάται πόσο γλυκά είναι τα σταφύλια ή πόσο γλυκό το θέλετε)
600ml. νερό
λίγα φύλλα αμπαρόριζας για περαιτέρω  άρωμα 
Εκτέλεση:

Τα ξερογιάζουμε (3 κιλά ρόγες) και το πλένουμε καλά

Σε 600ml νερό διαλύουμε 1,7 κιλού ζάχαρη

αφήνουμε το σιρόπι να πάρει λίγες βράσεις και κατόπιν ρίχνουμε τις ρόγες

βράζει για 10΄και το αφήνουμε ήσυχο για την επόμενη μέρα

την επόμενη μέρα, συνεχίζεται το βράσιμο για 10΄πάλι ενώ κουνάμε τη κατσαρόλα μπρος πίσω, δεξιά αριστερά για να εισχωρίσει το σιρόπι στις ρόγες και να παραμείνουν φουσκωτές. Αφήνουμε πάλι να ηρεμήσει μεχρι την επόμενη και τελευταία μέρα

Τελευταία μέρα και το γλυκό μας έχει αρχίσει να βράζει και να αποκτά χρυσό χρώμα. Σε όλη τη διάρκεια του βρασίματος κουνάμε τη κατσαρόλα κάθε τόσο και μαζεύουμε με τρυπητή κουτάλα όσο το δυνατόν περισσότερο αφρό, ρίχνουμε και ένα κλαράκι αμπαρόριζα για άρωμα.

Προσθέτουμε το χυμό 1 λεμονιού και μετά από 40΄περίπου λεπτά κατεβάζουμε από τη "φωτιά" κουνάμε τη κατσαρόλα, μαζεύουμε όλο τον αφρό που έμεινε και την αμπαρόριζα και.... 

αδειάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα το γλυκό!!! 

Νιαμ!..νιαμ!! πάνω σε γιαούρτι ή παγωτό ή σκέτο κουταλάκι γλυκό σε κέρασμα !    Καλή επιτυχία!

Η εκτέλεση της συνταγής έγινε πέρυσι, όταν δεν είχα blog για να την ανεβάσω, αλλά την επανέλαβα και φέτος από την συγκομιδή των σταφυλιών των παραπάνω φωτογραφιών!